In 2012 discussieerde de gemeenteraad over ‘dorps bouwen’. Inmiddels zijn we 18 jaar verder en we zien nog steeds een beleving van het dorpse karakter in de verschillende kernen. We zijn de kleinschalige kwaliteiten van onze kerkdorpen blijven waarderen. Dat is te zien aan het behoud van de historische dorpskernen en de variatie in bouwstijlen.

‘In 2012 woedde de discussie over 'megastallen' volop. Het was een moeilijke discussie waar emotie aan te pas kwam en geen plaats was voor rationele argumenten. We hebben continu uitgelegd waar we mee bezig waren om begrip te kweken voor ons werk. We hebben veel geïnvesteerd in een goede verstandhouding met de burgers in het buitengebied. We bleven uitleggen hoe onze bedrijven werkten en wat we deden om hinder te voorkomen. Ook fosfaatoverschot was in die tijd een heikel punt; we zagen toen al aankomen dat mestverwerking - het liefst gezamenlijk - een must was. Mestverwerken is een vak apart en alleen grote bedrijven konden dat op hun eigen bedrijf doen. Tegenwoordig wordt er bijna op alle bedrijven mest zodanig bewerkt dat de minrealenkringloop sluitend is geworden. In 2012 vroegen we ons ook wel eens af of er toekomst was voor de Nederlandse veehouderij. Nu we een kleine 20 jaar verder zijn, weten we dat het zo is. We hebben dat te danken aan de technische voorsprong die we nog steeds hebben op onze buitenlandse collega’s. Maar ook aan de mogelijkheden om te kunnen groeien. We hebben de afgelopen jaren flink geinvesteerd om te voldoen aan de roep van de samenleving om meer voedselveiligheid, dierenwelzijn en beperking van de nadelige gevolgen voor de omgeving. Investeringen die alleen voor de grote bedrijven mogelijk waren.Het gevolg daarvan is dat er in onze gemeente ten opzichte van 2012 nog maar een beperkt aantal agrarische bedrijven is overgebleven. We spreken voortaan van 'gezinsplusbedrijven' waar voldoende ruimte is voor het gezin om deel te nemen aan de maatschappij door inzet van personeel op het bedrijf'.

Bart Rijnen - veehouder