Terugblik uit 2030
Het was in 1991, intussen alweer zo'n 39 jaar geleden, dat ik begon als gastouder in de kinderopvang. Ik paste al op kindjes toen mijn jongste zoon nog geboren moest worden en die wordt binnenkort dus 39 jaar.

Onze oudste drie kinderen zaten op de basisschool en ik wilde er zijn voor hen als ze uit school kwamen. Toen ik in een advertentie in de Hilverbode las dat ze gastouders zochten, heb ik daarop meteen gereageerd. Het leek me wel iets. Ik vond het leuk - en vind dat nu nog steeds - om kinderen een veilige plek te bieden als de ouders gaan werken. Een plek waar ze zich thuis voelen. Verder heb ik ook graag kinderen om me heen, anders is het zo stil in huis.

Destijds vond ik het een groot voordeel van deze vorm van kinderopvang dat het kleinschalig is; het bootst het gezinsleven na zoals het thuis is en de kinderen zien altijd dezelfde gezichten om zich heen.  Je kunt ook erg flexibel zijn; je kunt vaak net iets meer gaan doen met de kinderen omdat de groep kleiner is.

Al deze voordelen gelden wat mij ook vandaag de dag nog. Dat is waarschijnlijk de reden dat het aantal gastouders de afgelopen jaren flink is toegenomen. Ook ik ben - samen met mijn man - nog steeds actief als gastouder en hoop dit nog een tijdje te blijven doen.

Ciska van Hees